ایّوب
27
1-2 به حیات خدای قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده
و زندگی را به من تلخ نموده است، قسم می‌خورم
3 که تا جان به تن دارم و تا زمانی که خدا به من نَفَس دهد،
4 دهان من هیچ چیز شریرانه‌ای نخواهد گفت
و زبانم هرگز دروغ نخواهد گفت.
5 من هیچ‌گاه حرف شما را تصدیق نمی‌کنم
و تا زمانی که بمیرم، ادّعای بی‌گناهی می‌کنم
6 من هرگز از برحق بودن ادّعایم صرف‌نظر نخواهم کرد،
وجدان من پاک است.
7 باشد تا کسانی‌که با من مخالفند و علیه من می‌جنگند،
مانند شریران و خطاکاران جزا ببینند.
8 اگر خدا شخص بی‌خدا را هلاک کند و به زندگی‌اش خاتمه بدهد،
چه امیدی برایش باقی می‌ماند؟
9 آیا خدا فریادشان را در وقت سختی و مشکلات می‌شنود؟
10 آنها باید از وجود قادر مطلق لذّت ببرند
و در همهٔ اوقات از او کمک بخواهند.
11 بگذارید که دربارهٔ قدرت خدا شما را تعلیم دهم،
و نقشه‌های قادر مطلق را برایتان توضیح دهم.
12 یقین دارم که خود شما هم تا اندازه‌ای از کارهای او آگاه هستید،
پس چرا بیهوده سخن می‌گویید؟
صوفر
13 این است سرنوشت مردم خطاکار و ظالم،
که خدای قادر مطلق برایشان تعیین فرموده است:
14 این مردم دارای فرزندان زیادی می‌شوند،
امّا آنها یا با شمشیر به قتل می‌رسند
و یا از گرسنگی می‌میرند.
15 کسانی هم که باقی بمانند، در اثر مرض و بلا به زیر خاک می‌روند
که حتّی بیوه‌های آنها هم برای آنها گریه و ماتم نمی‌کنند.
16 مردم خطاکار هرچند مثل ریگ دریا پول جمع کنند
و صندوقهای پُر از لباس داشته باشند،
17 امّا عاقبت، اشخاصِ نیک پول آنها را مصرف می‌کنند
و لباس ایشان را می‌پوشند.
18 آنها خانه‌هایی می‌سازند که
مانند تار عنکبوت و سایبانِ نگهبانان، دوامی ندارد.
19 آنها ثروتمند به بستر می‌روند،
امّا وقتی بیدار می‌شوند و چشم باز می‌کنند، می‌بینند که ثروتشان از دست رفته است.
20 سیلاب وحشت آنها را فرا می‌گیرد
و توفانِ نیستی در شب آنها را با خود می‌برد.
21 باد شرقی آنها را به هوا بلند می‌کند و از خانه‌هایشان دور می‌سازد.
22 با بی‌رحمی بر آنها که در حال فرار هستند می‌وزد.
23 به‌خاطر مصیبتی که بر سر آنها آمده است،
دست می‌زنند و آنها را مسخره می‌کنند.