کتاب میکای نبی
معرّفی کتاب
میکای نبی معاصر اشعیای نبی و از اهالی روستاهای یهودا در پادشاهی جنوب بود. او معتقد بود که یهودا نیز بزودی دچار همان عقوبتی خواهد شد که عاموس نبی برای پادشاهی شمال پیشگویی کرده بود و به همان دلیل خدا رفتار ناعادلانه و نفرت‌انگیز آنها را مجازات خواهد کرد. ولی پیام میکا دارای علایم و نشانه‌هایی برای امید به آینده است.
قسمت‌های قابل توجّه در این کتاب عبارتند از 1:4-4 که نشان می‌دهد جهان برای صلحی عالمگیر تحت کنترل خدا می‌باشد و 2:5-5 الف که پیشگویی می‌کند، از نسل داوود پادشاهی ظهور خواهد کرد که صلح و سلامتی را به قوم خواهد بخشید. همچنین 8:6 خلاصه‌ای از آن پیامی است که این انبیا خدا می‌خواهند بگویند: «چیزی که از ما می‌خواهد این است که عدالت را بجا آوریم و محبّت پایدار داشته باشیم و با مشارکتی فروتنانه با خدای خود زندگی کنیم.»
تقسیم‌بندی کتاب
داوری بر پادشاهی شمال و جنوب 1:1- 12:3
بازگشت و صلح 1:4- 15:5
پیام هشداری و امیدواری 1:6-20:7
1
1 در دوران سلطنت یوتام، آحاز و حزقیا، پادشاهان یهودا، خداوند این پیام را دربارهٔ سامره و اورشلیم در رؤیا به میکای مورشتی داد.
سوگنامه‌ای برای سامره و اورشلیم
2 ای تمام ملّتهای جهان بشنوید!
ای جمیع ساکنان روی زمین گوش بدهید!
خداوند متعال از بارگاه آسمانی خود
برضد شما شهادت می‌دهد.
3 خداوند از بارگاه مقدّس خود بیرون می‌آید
و بر فراز کوهها می‌خرامد.
4 کوهها در زیر قدمهایش
مانند موم آب می‌شوند
و همچون سیل از بلندیها
به دشتها سرازیر می‌گردند.
5 تمام اینها به‌خاطر گناهان قوم اسرائیل روی خواهند داد. چرا مردم اسرائیل و سامره بت‌پرست شده‌اند؟ گناه از کیست؟ گناه از خود مردم سامره و اورشلیم است.
6 خداوند می‌فرماید: «من سامره را به توده‌ای خاک و به جا‌یی که در آن تاکهای انگور غرس می‌کنند، تبدیل می‌کنم. سنگهای آن را به درّه می‌ریزم و بنیادش را نمایان می‌کنم.
7 تمام بُتهایش ذره‌ذره خواهند شد و تمام چیزهایی که با مزد روسپیگری در پرستشگاه به دست آورده است در آتش خواهند سوخت. دشمنان، هدایای بت‌پرستان را تاراج خواهند کرد و آنها را به همان ترتیب در جای دیگر به کار می‌برند.»
8 میکا گفت: «به این سبب من می‌گریم و سوگواری می‌کنم. با پای برهنه و تن عریان راه می‌روم و همچون شغالان از غم زوزه می‌کشم و مانند شترمرغها شیون می‌کنم،
9 زیرا زخم مردم سامره درمان ناپذیر است و مردم یهودا هم بزودی به این بلا دچار می‌شوند. ویرانی به دروازه‌های اورشلیم، یعنی مسکن قوم من رسیده است.»
نزدیک شدن دشمن به اسرائیل
10 این خبر را به شهر جت نرسانید. نگذارید کسی گریه شما را بشنود. ای اهل بیت عفره، از فرط غم و شرمندگی در خاک بغلطید.
11 ساکنان شافیر عریان و سرافکنده تبعید می‌شوند. مردم صانان جرأت نمی‌کنند که از شهر خارج شوند. هنگامی‌که صدای شیون و سوگواری از بیت ایصل به گوشتان برسد، بدانید که آنجا خالی از خطر دشمن نیست.
12 اهالی ماروت با نگرانی در آرزوی رسیدن روزهای بهتری هستند، زیرا خداوند مصیبت را به نزدیک دروازه‌های اورشلیم آورده است.
13 ای ساکنان لاکیش، اسبها را به ارّابه‌ها ببندید و فرار کنید، زیرا شما پیش از همه، از گناهان مردم اسرائیل پیروی کردید و مردم اورشلیم را به راه گناه کشاندید.
14 اکنون ای مردم یهودا، با شهر مورَشَت جت وداع کنید، زیرا برای پادشاهان اسرائیل از شهر اکزیب کمکی نمی‌رسد.
15 ای مردم مریشه، خداوند شما را به دست دشمنان تسلیم می‌کند. آنها شهر شما را متصرّف می‌شوند و رهبران اسرائیل به غار عدُلام پناه می‌برند.
16 در غم فرزندان محبوبتان گریه کنید. از غصّه سرهایتان را مانند سر کرکس بتراشید، زیرا دشمنان شما فرزندانتان را به سرزمینهای دور به اسارت می‌برند.