65
سرود داوود
شکر نعمت
1 خدایا، تو در صهیون شایستهٔ ستایش هستی
و ما آنچه را که نذر کرده‌ایم ادا خواهیم كرد.
2-3 چون تو دعاها را مستجاب می‌فرمایی،
همهٔ مردم به‌خاطر گناهانشان
نزد تو خواهند آمد.
گناهان ما بر ما چیره گشته است،
امّا تو ما را می‌بخشی.
4 خوشا به حال کسانی‌که تو آنان را برگزیده‌ای
تا به پیشگاه تو بیایند و در جایگاه مقدّس تو ساکن شوند.
ما از تمام چیزهای نیکوی خانهٔ تو
و برکات معبد تو بهره‌مند خواهیم شد.
5 ای خدایی که نجات‌دهندهٔ ما هستی،
تو با کارهای عادلانه و عجیب ما را نجات می‌دهی.
تو امید مردم سراسر جهان هستی.
6 تو با قدرت خود کوهها را بنا نمودی
و نیروی عظیم خود را نشان دادی.
7 تو تلاطم دریاها
و خروش امواج
و شورش آدمیان را آرام می‌سازی.
8 ساکنان سراسر زمین
از کارهای عجیب تو حیرانند
و کارهای تو از یک سوی زمین
تا آن سوی دیگر آن شادمانی می‌آفریند.
9 باران را بر زمین می‌فرستی و از آن مراقبت می‌کنی
تا آن را سیراب و حاصلخیز کند.
رودخانه‌ها را پُر آب می‌سازی
و زمین را با غلاّت بارور می‌گردانی.
10 باران فراوان بر زمین می‌فرستی
و با بارانهای سیل‌آسا
زمین را نرم و هموار می‌کنی
تا نباتات از زمین برویند.
11 لطف تو، حاصل فراوان به بار آورده
و سراسر زمین از نعمات تو لبریز است.
12 چمنزارها پُر از گلّه
و دامنهٔ کوهها، سرشار از شادی است.
13 مزارع پوشیده از گوسفندان است
و دشتها از غلّه لبریز هستند.
همه از خوشی فریاد می‌زنند و با هم سرود می‌خوانند.