نامهٔ پولس رسول به
کلیسای شهر روم
معرّفی کتاب
نامهٔ به رومیان را، پولس برای تهیهٔ مقدّمات یک سفر به روم و بازدید از كلیسای آنجا نوشت. نقشهٔ او این بود كه در بین مسیحیان آنجا كار كند و سپس با كمک آنها به اسپانیا برود. او در این نامه عقاید خود را دربارهٔ ایمان مسیحی و همچنین کاربرد آن را در زندگی مسیحیان شرح می‌دهد.
پس از سلام به اعضای كلیسای روم، هدف خود از نوشتن این نامه را این‌طور بیان می‌كند: انجیل آشكار می‌سازد كه خدا چگونه فقط به وسیلهٔ فیض، رابطهٔ مردم را با خود اصلاح می‌كند و این آهنگ تا پایان نامه ادامه دارد (17:1)
پولس سپس این آهنگ را توسعه می‌دهد كه همهٔ مردم چه یهودی چه غیر یهودی، نیاز دارند رابطهٔ خود را با خدا اصلاح كنند. چون همه به طور یكسان تحت سلطهٔ گناه می‌باشند. مردم به وسیلهٔ فیض عیسی مسیح با خدا مصالحه می‌كنند. سپس پولس زندگی تازه‌ای را با اتّحاد با مسیح شرح می‌دهد كه نتیجهٔ رابطهٔ جدید با خدا می‌باشد. ایماندار با خدا مصالحه نموده و به وسیلهٔ روح خدا، از قدرت گناه و مرگ رهایی یافته است. در فصلهای 5-8 پولس مقصود شریعت الهی و قدرت روح خدا را در زندگی ایمانداران شرح می‌دهد و سپس به پاسخ این سؤال می‌پردازد كه چگونه عیسی و یهودیان نقشهٔ خدا را برای مردم به انجام رساندند. او با این مسئله كه ردكردن عیسی توسط یهودیان، قسمتی از نقشهٔ خدا بوده تا همه به فیض خدا در عیسی مسیح برسند، مطلب خود را پایان می‌دهد. او عقیده دارد كه یهودیان همیشه عیسی را رد نخواهند كرد. سرانجام می‌نویسد كه زندگی مسیحی چگونه باید ادامه یابد، مخصوصاً در مورد روابط محبّتانه با دیگران. او این روش را خدمت به خدا می‌نامد مانند: وظیفهٔ مسیحیان نسبت به دولت و نسبت به یكدیگر و مسئله وجدان. سپس نامه را با پیام شخصی و ستایش خدا خاتمه می‌دهد.
تقسیم‌بندی كتاب
مقدّمه و موضوع 1:1-17
احتیاج به نجات و رستگاری 18:1-20:3
راه خدا برای نجات 21:3-25:4
زندگی تازه در مسیح 1:5-39:8
بنی‌اسرائیل در نقشهٔ خدا 1:9-36:11
رفتار مسیحی 1:12-13:15
خاتمه و سلامهای شخصی 14:15-27:16
1
1 از طرف پولس بندهٔ عیسی مسیح و رسولی كه خدا برای بشارت انجیل برگزیده و فراخوانده است.
2 خدا انجیل را مدّتها پیش به وسیلهٔ انبیای خود در کتاب‌مقدّس وعده داد.
3 این انجیل دربارهٔ پسر او، خداوند ما عیسی مسیح است كه از لحاظ انسانیّت یكی از فرزندان داوود بود
4 و با زنده شدنش پس از مرگ با قدرتی عظیم ثابت نمود که از لحاظ قدّوسیّت خدایی، او پسر خداست.
5 خدا به وسیلهٔ مسیح به ما فیض عطا فرمود تا رسولان او باشیم و همهٔ ملّتها را به ایمان و اطاعت مسیح هدایت كنیم.
6 این همچنین شامل حال شما رومیان است كه خدا شما را دعوت فرموده تا از آن عیسی مسیح شوید.
7 من این نامه را به همهٔ شما محبوبان خدا در روم كه خوانده شده‌‌اید تا مقدّس باشید، می‌نویسم. فیض و آرامش پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند با شما باد.
دعای شكرگزاری
8 قبل از هر چیز خدای خود را به وساطت عیسی مسیح برای همهٔ شما شكر می‌کنم، زیرا ایمان شما در تمام دنیا شهرت یافته است.
9 خدا، آن خدایی كه او را با اعلام انجیل دربارهٔ پسرش از دل و جان خدمت می‌نمایم شاهد است
10 كه همیشه در وقت دعا شما را به‌یاد می‌آورم و درخواست می‌کنم كه در صورت امكان اگر خدا بخواهد بالاخره به دیدن شما موفّق شوم
11 زیرا بسیار آرزومندم كه شما را ببینم تا از بركتی روحانی شما را بهرهمند ساخته، تقویت نمایم.
12 مقصودم آن است كه به وسیلهٔ ایمان دو جانبه پشتیبان یکدیگر باشیم، شما به وسیلهٔ ایمان من و من به وسیلهٔ ایمان شما.
13 ای برادران+ من، نمی‌‌‌‌‌خواهم بی‌خبر باشید كه بارها قصد داشتم نزد شما بیایم امّا همیشه چیزی مرا از انجام آن بازداشته است. من خواسته‌ام همان طوری که در میان ملّتهای دیگر ثمری یافتم، در میان شما نیز بیابم.
14 زیرا من در مقابل همه -از متمدنین گرفته تا وحشیان، از روشنفكران گرفته تا نادانان- دِینی به گردن دارم.
15 بنابراین اشتیاق دارم كه به قدر توانایی خود، انجیل را به شما نیز كه در روم به سر می‌برید اعلام نمایم.
قدرت انجیل
16 زیرا من از انجیل خِجِل نیستم؛ از آن رو كه انجیل، قدرت خداست برای نجات هرکس كه به آن ایمان آورد، اول یهودیان و سپس غیر یهودیان.
17 زیرا انجیل نشان می‌دهد كه خدا چگونه آدمیان را کاملاً نیک می‌شمارد و این پایهٔ ایمان و بر ایمان بنا شده است، چنانکه کتاب‌مقدّس می‌فرماید: «شخص نیكو به وسیلهٔ ایمان زندگی خواهد کرد.»
گناه بشر
18 غضب خدا از آسمان بر هرگونه گناه و شرارت مردمی نازل می‌شود كه زندگی شرارت‌‌آمیزشان مانع شناسایی حقیقت است.
19 خدا آنان را مجازات می‌کند و این كار برحق است، زیرا آنچه آدمیان دربارهٔ خدا می‌توانند بدانند، بر آنها آشكار است زیرا خدا آن را در پیش چشمان آنان قرار داده است.
20 از زمان آفرینش دنیا صفات نادیدنی او یعنی قدرت ازلی و الوهیّت او در چیزهایی كه او آفریده است، به روشنی مشاهده می‌شود و از این رو آنها ابداً عذری ندارند.
21 اگرچه آنها خدا را شناختند ولی آن‌طوری‌که شایستهٔ اوست از او تكریم و تشكّر نكردند. در عوض افكارشان کاملاً پوچ گشته و عقل ناقص آنها تیره شده است.
22 درحالی‌که ادّعای حكمت می‌کنند نشان می‌دهند كه نادان هستند.
23 آنها جلال خدای جاودان را به بُتهایی شبیه انسان فانی و پرندگان و چارپایان و خزندگان تبدیل كردند.
24 به این جهت خدا ایشان را با شهوات و هوسهای خودشان در ناپاكی واگذاشت كه با یكدیگر بدنهای خود را ننگین سازند.
25 آنان حقیقت خدا را به دروغ تبدیل كردند و آفریده‌های خدا را به عوض خود آفریدگار پرستیدند، آفریدگاری كه تا ابد شایستهٔ ستایش است.
26 لذا خدا آدمیان را تسلیم شهوات ننگین خودشان كرده است. حتّی زنها روابط طبیعی جنسی را به آنچه غیر طبیعی است تبدیل كردند.
27 به همان طریق مردان روابط جنسی طبیعی را با زنها ترک نمودند و در آتش شهوت برای هم‌جنسان خود سوختند. مردان مرتكب کارهای زشت و ننگین با مردان دیگر شدند و در وجود خودشان مجازاتی كه درخور چنین خلافكاری است، دیدند.
28 چون آنها خداشناسی را امری ناچیز شمردند، خدا آنها را تسلیم افكار فاسدشان نمود تا کارهای زشت و ناشایست بجا آورند.
29 آنها از انواع شرارت و بدی و طمع و بدخواهی و همچنین از حسادت و آدمكشی و نزاع و فریبكاری و سوءنیّت پُر هستند. آنها شایعه می‌سازند
30 و از یكدیگر بدگویی می‌کنند، از خدا نفرت دارند، گستاخ و متکبّر و لافزن و سازندهٔ بدیها هستند و از والدین خود سرپیچی می‌کنند.
31 بی‌فهم و بی‌وفا و بی‌عاطفه و بی‌رحمند.
32 و با وجود اینكه فرمان خدا را می‌دانند كه مجریان چنین كارها مستوجب مرگند ولی نه فقط خودشان این كارها را می‌کنند بلكه دیگران را نیز در انجام آنها تشویق می‌کنند.
+ 1:13 روی سخن در آیه با ایمانداران است.