تعالیم دربارهٔ دعا
2
1 پس قبل از هر چیز تأكید می‌کنم كه درخواست‌ها، دعاها، شفاعتها و سپاس‌ها برای همهٔ مردم،
2 برای پادشاهان و همهٔ اولیای امور به پیشگاه خداوند تقدیم گردد تا ما بتوانیم با آرامش و صلح و در كمال خداترسی و سرافرازی به سر بریم
3 زیرا، انجام این كار در حضور خدا، نجات‌دهندهٔ ما، نیكو و پسندیده است.
4 او مایل است همهٔ آدمیان نجات یابند و حقیقت را بشناسند.
5 زیرا یک خدا وجود دارد و یک واسطه بین خدا و انسان، یعنی شخص عیسی مسیح
6 كه جان خود را به عنوان كفّاره در راه همه داد و به این ترتیب در زمان مناسب این حقیقت به ثبوت رسید
7 و به‌خاطر این است كه من که به سِمَت گوینده و رسول و معلّم ملل در تعلیم ایمان و حقیقت منصوب شدم، حقیقت را بیان می‌کنم و دروغ نمی‌گویم.
دربارهٔ زنها
8 آرزو دارم كه مردها در همه‌جا بدون خشم و نزاع دستهای مقدّس خود را بلند كرده، دعا نمایند.
9 من همچنین می‌خواهم زنها، خود را به طور آبرومند و معقول و با لباسهای مناسب بیارایند، نه با آرایش گیسوان و یا زیورهای طلا و جواهرات و لباسهای گران‌قیمت.
10 بلكه آنها باید خود را با کارهای نیكو بیارایند آن‌چنان‌که زیبندهٔ زنانی است كه ادّعای خداپرستی دارند.
11 زنها باید در سكوت و كمال فروتنی تعلیم بگیرند.
12 من به زنی اجازه نمی‌دهم كه تعلیم دهد و یا بر مرد+ حكومت كند. زنها باید ساكت باشند.
13 زیرا اول «آدم» آفریده شد و بعد «حوا».
14 و آدم نبود كه فریب خورد بلكه زن فریب خورد و قانون الهی را شكست.
15 امّا، اگر زنها با فروتنی در ایمان و محبّت و پاكی جِدّ و جهد كنند، با آوردن فرزندان به این دنیا نجات خواهند یافت.
+ 2:12 واژۀ استفاده شده در اینجا، در زبان یونانی به معنی مرد و هم به معنی شوهر می‌باشد.