Het onvoorstelbaar Kruis van Christus, Hoofdstuk één
In het verre verleden God 'had een droom', als ik het in menselijke termen mag zeggen.
Hij verlangde een familie te hebben. Hij wilde kinderen aan wie Hij Zijn grote liefde kon geven. Zij zouden op hun beurt reageren door van Hem en van elkaar te houden. Samen zouden ze in een volmaakte wereld leven, in een volmaakte samenleving, en voor altijd van elkaar genieten. Het zou een nooit eindigend liefdesverhaal zijn.
Dus bedacht God een plan om Zijn verlangen te vervullen.
Ten eerste plande Hij om een hemel en een aarde te scheppen. Zelfs toen had God al besloten dat Hij, in de toekomst, een nieuwe hemel en aarde zou scheppen, maar de eerste aarde zou een goede plaats zijn om Zijn plan tot stand te brengen.
Vervolgens, plande Hij een man en een vrouw naar Zijn eigen beeld te maken.
Zij zouden de eerste ouders worden van het gehele menselijke ras, Zijn eigen potentiële kinderen.
Omdat God kinderen wilde die van Hem konden houden, gaf Hij aan alle mensen een vrije morele wil, waarmee ze de mogelijkheid hebben om Hem te gehoorzamen of ongehoorzaam te zijn. Zonder de vrije wil om te kiezen, zouden we robots zijn, en een robot die geprogrammeerd is om "lief te hebben en te gehoorzamen" kan niet echt liefhebben en gehoorzamen. Liefde en gehoorzaamheid zijn, afgezien van de vrije keuze, zinloze concepten. Met een vrije wil zouden de mensen ook de mogelijkheid hebben om ongehoorzaam te zijn en God te haten.
God was ook van plan om alle mensen in een omgeving te plaatsen waar ze de gelegenheid zouden krijgen om hun recht om te kiezen uit te oefenen.
Als Hij hen in een wereld zou plaatsen waar niets verboden zou zijn, in een wereld waar ze onwetend zouden zijn van Zijn wil, dan zouden liefde en gehoorzaamheid opnieuw zinloze concepten zijn. Als dat zo is, zouden alle mensen omdat ze een vrije morele wil hebben voor een bepaalde tijd getest moeten worden om te zien of ze ervoor kiezen om te gehoorzamen of ongehoorzaam te zijn.
De eerste test kwam in de Hof van Eden. God was van plan dat de eerste mensen zouden worden getest door hen te verbieden van een bepaalde boom te eten.
Hij testte de andere mensen op een vergelijkbare manier en gaf hen ook de gelegenheid om te gehoorzamen of ongehoorzaam te zijn. God was van plan een morele ethische code in hun hart te schrijven, en hun geweten zou hen vertellen wat goed en fout was. Dan zouden ze moeten kiezen.
God wilde niet alleen tot mensen spreken door middel van hun geweten,
Hij wilde Zich ook openbaren door middel van Zijn schepping, een non-stop openbaring van Zijn verbazingwekkende kracht en wijsheid. Door zonsondergangen en sneeuwvlokken, baby's en bananen, zou God de wereld voortdurend oproepen om Hem te zoeken en niet te negeren.
Gods plan om zijn liefde te openbaren
Het verbazingwekkende is echter dat toen God Zijn plan aan het vormen was, Hij wist dat elk lid van de mensheid ervoor zou kiezen om de wet die Hij in hun hart had geschreven ongehoorzaam te zijn. Zoals Jesaja later door de inspiratie van de Heilige Geest zei: 'Wij allen dwaalden als schapen, wij wendden ons ieder naar zijn eigen weg' (Jesaja 53: 6a).
Maar in Gods grote wijsheid zou deze trieste uitkomst Zijn plan niet in duigen doen vallen. Het zou Hem veeleer de gelegenheid bieden om Zijn grote liefde voor de mensen die Hij naar Zijn beeld had geschapen, te openbaren. De apostel Paulus schreef:
Want God heeft hen allen onder ongehoorzaamheid besloten, om Zich over hen allen te ontfermen. O diepte van rijkdom, van wijsheid en van kennis Gods, hoe ondoorgrondelijk zijn Zijn beschikkingen en hoe onnaspeurlijk zijn wegen!
Romeinen 11: 32,33
Als ze eenmaal gezondigd hadden, zou de mensheid worden geconfronteerd met de gevolgen van hun rebellie, namelijk het vooruitzicht om Gods heilige toorn onder ogen te zien. Maar na hun overtreding zou God ook de gelegenheid hebben om Zijn liefde voor hen te bewijzen. Hij kon hen genade bieden - een genade die verkregen zou worden zonder Zijn gerechtigheid in gevaar te brengen - een genade die voortkwam uit Zijn eigen lijden. Hijzelf zou aan de eisen van Zijn eigen heiligheid voldoen, met de straf die de mensen verdienden.
Zelfs voordat God de hemelen en de aarde schiep, was Hij van plan mens te worden, drieëndertig jaar lang zonder zonde te leven onder elke verzoeking, en dan de schuld van het hele menselijke ras op zich te nemen, lijdend in hun plaats als plaatsvervanger. Door dit te doen, zonder Zijn heiligheid in gevaar te brengen, zou God de deur voor hen openen om te worden vergeven en getransformeerd in heilige mensen. Door Zijn onzelfzuchtige offer zou de Schepper een toegang verschaffen tot Zijn toekomstige volmaakte wereld waar ze zouden leven als Zijn kinderen, Hem zouden gehoorzamen en voor altijd van Zijn liefde zouden genieten. Hij zou alleen van hen verlangen dat ze zich bekeren en in de Heer Jezus, zijn geliefde Zoon, geloven.
Dit alles plande God vóór de grondlegging van de wereld.
Gods Eeuwenoud Boek
Maar verbazingwekkend genoeg gebeurde er nog meer voordat de aarde werd geschapen. Alwetend wist God al vóór de schepping welke mensen ervoor zouden kiezen om zich te bekeren en in de Heer Jezus geloven. Dienovereenkomstig vertelt de Bijbel ons dat Hij hun namen “vanaf de grondlegging der wereld” opschreef in een boek genaamd “het boek des levens van het lam dat geslacht is” (Openbaring 13: 8). Bovendien bereidde Hij voor hen een koninkrijk voor, vooruitlopend op het tijdstip waarop alle beproevingen in de tijd zouden zijn voltooid. Dan zou God een gezin hebben dat, met een zuiver hart, Zijn liefde zou beantwoorden, een volk dat voor eeuwig van Hem zou kunnen genieten in een volmaakte wereld en samenleving. Dan zou Zijn verlangen worden vervuld.
Hier is een verbluffend feit: God plande dat Jezus aan het kruis stierf voor onze zonden voordat Hij iemand van ons schiep. Alleen door dat zelfopofferende offer kon Hij Zijn eeuwige doel vervullen. Dergelijke informatie roept bij ons nieuwe inspiratie en waardering op voor Gods verbazingwekkende liefde. De dood van Jezus aan het kruis claimt een ongeëvenaarde superioriteit boven elke andere episode van de menselijke geschiedenis.
Woorden zijn gewoon niet ontoereikend om het te beschrijven.
De waarheid over voorbestemming
Voordat we gaan kijken naar enkele specifieke teksten die ons laten zien dat onze verlossing voorbeschikt of voorbestemd was, moeten we eerst nadenken over het hele concept van Bijbelse voorbestemming.
Als jonge christen was ik in de war toen het woord voorbestemming in het Nieuwe Testament opdook. In die tijd woonde ik een Bijbelstudie bij die werd onderwezen door een jonge man die theologie studeerde aan een calvinistisch seminarie. U weet misschien dat de historische hervormer, John Calvin, leerde dat God bepaalde mensen heeft voorbestemd om gered te worden en sommige mensen om vervloekt te worden. Hij leerde ook dat Jezus alleen stierf voor degenen die voorbestemd waren om gered te worden. En dat is wat deze specifieke seminarie student mij leerde.
Natuurlijk maakte ik me behoorlijk zorgen over de categorie mensen waar ik deel van uitmaakte. Dus vroeg ik mijn leraar: "Hoe kan ik weten of ik voorbestemd ben om gered te worden?"
Hij kon me geen geruststellend antwoord geven (en geen enkele andere nauwgezet calvinist kan dat, omdat de Bijbel niet de namen weergeeft van degenen die God zogenaamd heeft voorbestemd om gered te worden). Hij stelde alleen voor dat ik mijn leven zou onderzoeken om te zien of ik leef zoals een christen zou moeten. Zijn advies vervulde me met nog meer angst, omdat ik me terdege bewust was van mijn eigen tekortkomingen en zonden.
Dus begon ik voor mezelf te bestuderen wat de Bijbel te zeggen had over voorbestemming.
De fatale gebreken van het calvinisme
Ik ontdekte voor het eerst dat Jezus stierf voor de zonden van iedereen, niet alleen voor enkele uitverkoren. Hij stierf zelfs voor de zonden van mensen die de eeuwigheid in de hel zullen doorbrengen. De apostel Johannes schreef bijvoorbeeld: En Hij [Jezus] is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor die der gehele wereld
(1 Johannes 2: 2,).
Samen met tal van andere Bijbelteksten weerlegt dit ene vers duidelijk de 'beperkte verzoening' van het Calvinisme, het idee dat Jezus alleen stierf voor de mensen die God zogenaamd voorbestemd had om gered te worden. Gods Woord vertelt ons dat God wil dat iedereen gered wordt (zie 1 Timoteüs 2: 3 - 4; 2 Petrus 3: 9), en dus moest Jezus sterven voor ieders zonden.
Ten tweede kwam het bij me op dat als God voorbestemd had dat sommige mensen gered zouden worden en anderen veroordeeld zouden worden, dan zou niemand gered kunnen worden door geloof, zoals de Bijbel leert dat we dat zijn.
De enige manier om geloof te hebben voor redding, is te weten dat het Gods wil is dat je gered wordt.
Zo is dan het geloof uit het horen, en het horen door het woord van Christus (Romeinen 10:17).
Daarom wordt ons bevolen het evangelie aan iedereen te verkondigen, zodat mensen het goede nieuws zullen geloven en behouden zullen worden. Maar als mensen niet weten dat het Gods wil is dat ze worden gered, dan kunnen ze op geen enkele manier geloof hebben om gered te worden.
Ten derde realiseerde ik me dat het idee dat sommige mensen voorbestemd zijn om gered te worden en anderen veroordeeld volledig in tegenspraak is met het concept van de morele keuzevrijheid van de mensheid - een waarheid die gevonden wordt van Genesis tot Openbaring. Jozua had het niet duidelijker kunnen zeggen toen hij aan Israël verkondigde: "Kies dan heden, wie gij dienen zult... maar Ik en mijn huis, wij zullen de Here dienen"
(Jozua 24:15).
Ten vierde ontdekte ik dat de Bijbel nergens leert dat God bepaalde personen heeft voorbestemd om veroordeeld te worden of om bepaalde mensen te redden. We kunnen zeker teksten vinden die zeggen dat gelovigen voorbestemd zijn - maar die teksten zeggen niets over mensen die voorbestemd zijn om gered te worden.
De waarheid is dat God een prachtig plan heeft voorbestemd dat draait om Christus, en dat plan heeft gevolgen voor iedereen. God had voorbestemd dat iedereen die in de Heer Jezus Christus gelooft, zou worden gered, en iedereen die niet zou geloven, zou worden veroordeeld. Door Zijn voorkennis wist God duidelijk wie wel en wie niet zou kiezen om in Jezus te geloven.
De voorkennis van God
Laten we eens kijken naar twee Schriftgedeelten die bewijzen dat Gods keuze voor ons gebaseerd was op Zijn voorkennis van ons geloof, niet op Zijn willekeurig, soeverein decreet. Petrus schreef:
I Petrus1:2a De uitverkorenen naar de voorkennis van God, de Vader, in heiliging door de Geest.
Petrus benadrukte dat Gods keuze voor ons was in overeenstemming met Zijn voorkennis. Hij koos ons op basis van zijn voorkennis van ons geloof, de voorwaarde van verlossing. Voor God was het een voorwaardelijke kiezing, geen onvoorwaardelijke, zoals calvinisten willen dat we denken. Op dezelfde manier schreef Paulus aan de Romeinen:
Want die Hij tevoren gekend heeft, heeft Hij ook tevoren bestemd tot gelijkvormigheid aan het beeld zijns Zoons, opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen; en die Hij tevoren bestemd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen; en die Hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook gerechtvaardigd: en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook verheerlijkt
(Romeinen 8:29 -30).
En opnieuw zien we dat God ons heeft voorbestemd op basis van Zijn voorkennis. Hij wist van tevoren dat we in Jezus zouden geloven. Dat wetende, had Hij voorbestemd dat we gelijkvormig zouden worden aan het beeld van Jezus. In die mate zijn we inderdaad voorbestemd. Let op dat Paulus niets zei over God die ons willekeurig voorbestemde om gered te worden.
Het eerste hoofdstuk van Paulus brief aan de Efeziërs openbaart ook dat God bepaalde zegeningen voorbestemd had voor vrije morele mensen die hij van tevoren kende, die zouden kiezen om het evangelie te geloven. In dat eerste hoofdstuk openbaarde Paulus Gods eeuwige plan waarin Christus centraal staat. Hij begon,
Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten gezegend heeft in Christus. Hij heeft ons immers in Hem uitverkoren voor de grondlegging der wereld, opdat wij heilig en onberispelijk zouden zijn voor Zijn aangezicht. In liefde heeft Hij ons tevoren ertoe bestemd als zonen van Hem te worden aangenomen door Jezus Christus, naar het welbehagen van zijn wil (Efeziërs 1:3-5),
God heeft "ons" voorbestemd, dat wil zeggen, iedereen waarvan Hij wist dat ze in Jezus zouden geloven, om heilig en onberispelijk te zijn. Paulus zei niet dat God ons koos om gered te worden - hij zei dat God ons koos "in Christus" met de bedoeling dat we heilig en onberispelijk zouden worden.
God had ook voorbestemd dat degenen die in Jezus zouden geloven door Hem, als zonen zouden worden aangenomen, zoals de bovenstaande tekst zegt. Het is door de dood en opstanding van Jezus en het feit dat wij leden van Zijn lichaam zijn, die het voor ons mogelijk maakt Gods zonen te worden.
Laten we nu eens kijken naar de voorbestemming van Jezus 'offerdood’.
Gods eeuwig doel:
Sommigen hebben ten onrechte verondersteld dat Gods plan bijna werd gedwarsboomd toen slechte mensen samenzweerden en Jezus Christus doodden, maar dat God de rollen omdraaide door Jezus uit de dood op te wekken.
De waarheid is echter dat God vóór de schepping van de wereld het plan had dat Jezus zou worden gekruisigd door goddeloze mensen.
Talloze Schriftteksten bevestigen dit feit. Laten we er een paar bekijken.
De apostel Paulus schreef aan zijn geliefde medewerker, Timotheüs,
Wees mede bereid voor het evangelie te lijden in de kracht van God, die ons behouden heeft en geroepen met een heilige roeping, niet naar onze werken, maar naar zijn eigen voornemen en de genade, die ons in Christus Jezus gegeven is vóór eeuwige tijden, doch die nu geopenbaard is door de verschijning van onze Heiland, Christus Jezus.
(2 Timoteüs 1:8b-10a,).
Vanuit Gods perspectief is Zijn genade ons voor alle eeuwigheid in Christus geschonken, omdat Hij toen besloten had dat Jezus voor onze zonden zou sterven.
Evenzo schreef Paulus over Gods eeuwige voornemen in het derde hoofdstuk van zijn brief in Efeziërs:
Mij, verreweg de geringste van alle heiligen, is deze genade te beurt gevallen, aan de heidenen de onnaspeurlijke rijkdom van Christus te verkondigen, en in het licht te stellen (wat) de bediening van het geheimenis (inhoudt), dat van eeuwen her verborgen is gebleven in God, de Schepper van alle dingen…naar het eeuwige voornemen, dat Hij in Christus Jezus, onze Here, heeft uitgevoerd. Efeziërs (3:8-9, 11).
Petrus zei op de Pinksterdag dat de kruisiging van Christus door God was voorbeschikt:
Mannen van Israël, hoort deze woorden: de Nazoreeër, een man u van Godswege aangewezen door krachten, wonderen en tekenen, die God door Hem in uw midden verricht heeft, zoals gij zelf weet, deze, naar de bepaalde raad en voorkennis van God uitgeleverd, hebt gij door de handen van wetteloze mensen aan het kruis genageld en gedood.
Handelingen 2:22-23
We lezen in het vierde hoofdstuk van Handelingen dat nadat Petrus en Johannes waren gearresteerd en vrijgelaten door het Sanhedrin, ze terugkeerden naar "hun eigen metgezellen" (Handelingen 4:23) en samen gingen bidden. Het is interessant om op te merken dat deze eerste discipelen zich toevertrouwden aan de zorg van Degene die op zo wonderbaarlijk wijze de dood van Christus had voorbestemd.
Want inderdaad zijn in deze stad vergaderd tegen uw heilige knecht Jezus, die Gij gezalfd hebt, Herodus, zowel als Pontius Pilatus met de heidenen en de volken van Israël, om te doen al wat Uw hand en Uw raad tevoren bepaald had, dat geschieden zal.
Handelingen 4: 27 - 28
God had voorbestemd om wat voor goddeloze mensen het kwaad betekende, te gebruiken voor het welzijn van alle mensen. Degenen die Christus kruisigden, hadden geen idee dat ze werden gebruikt om een rol te spelen in het grootse, voorbestemde plan van God.
Een Koninkrijk voorbereid
Andere geschriften bevestigen de voorbestemming van de dood van Jezus. Hoewel deze verzen niet zo voor de hand liggend zijn, verifiëren ze toch substantieel Gods voorbestemd plan.
Bijvoorbeeld, in (Matteüs 25:34) zegt Jezus: Dan zal de Koning tot hen, die aan zijn rechterhand zijn, zeggen; komt, gij gezegenden mijns Vaders, beërft het Koninkrijk, dat u bereid is van de grondlegging der wereld af. Als het koninkrijk vanaf de grondlegging van de wereld voor rechtvaardige mensen was voorbereid, dan moet God vanaf de grondlegging van de wereld een plan hebben bedacht om mensen rechtvaardig te maken. Dat plan was door de dood van Jezus.
Let op dat Jezus niet zei dat het koninkrijk alleen was gepland vanaf de grondlegging van de wereld, maar voorbereid vanaf de grondlegging van de wereld. Als iemand zegt: "Het eten is klaar", betekent dat dat het eten klaar is om te eten! Dus, volgens Jezus, is Gods koninkrijk klaar vanaf de grondlegging der wereld.
In hoeverre was Gods koninkrijk voorbereid? Het boek Openbaring vertelt over een wonderbaarlijke stad, het Nieuwe Jeruzalem genaamd, die op een dag vanuit de hemel naar de aarde zal neerdalen (zie Openbaring 3:12; 21: 10-27). Verschillende Schriftplaatsen geven aan dat het nieuwe Jeruzalem eigenlijk al bestaat en lang geleden is gebouwd (zie Galaten 4:26; Hebreeën11: 10-16, 12: 22-23, 13:14). Misschien was het al voorbereid vanaf de grondlegging van de wereld toen God zijn grote verlossingsplan begon uit te werken.
Jezus zei rond de tijd van Zijn kruisiging dat het huis van Zijn Vader al veel "woonplaatsen" had, dus die woonplaatsen moeten voor die tijd voorbereid zijn. Blijkbaar was echter niet alles helemaal klaar in die woonplaatsen:
In het huis mijns Vaders zijn vele woningen – anders zou Ik het u gezegd hebben – want Ik ga heen om u plaats te bereiden; en wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid heb, kom Ik weder en zal U tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt, waar Ik ben.
Johannes 14:2-3
In het boek Openbaring ontdekken we opnieuw dat God degenen van tevoren kende die ervoor zouden kiezen om in Jezus te geloven. In feite schreef de apostel Johannes dat hun namen "vanaf de grondlegging der wereld waren geschreven in het boek des levens van het Lam dat is geslacht" (Openbaring 13: 8). Als er zo'n boek bestaat sinds de grondlegging van de wereld, dan heeft God duidelijk vanaf de grondlegging van de wereld gepland dat er een Lam zou zijn dat zou worden geslacht.
Verborgen wijsheid
Een andere plaats in het Nieuwe Testament waar we het concept van voorbestemming vinden, is in het tweede hoofdstuk van Paulus 'eerste brief aan de Korintiërs. Daar sprak Paulus over een "verborgen wijsheid", die "God (reeds) van eeuwigheid voorbeschikt heeft tot onze heerlijkheid" (1 Korintiërs 2: 7). Die voorbestemde wijsheid concentreerde zich rond de dood van Jezus Christus. Paulus maakte dat in het volgende vers duidelijk door te stellen dat als de "heersers van deze tijd" die "verborgen wijsheid" hadden begrepen, zij "de Heer der heerlijkheid niet zouden hebben gekruisigd" (1 Korintiërs 2: 8).
Sommigen denken dat de "heersers van deze tijd" waarover Paulus schreef geen aardse heersers waren, maar demonische geestelijke heersers die goddeloze mensen ertoe brachten Christus te kruisigen (zie Efeziërs 6:12). Als dat waar is, dan kun je begrijpen waarom ze "de Heer der heerlijkheid" niet zouden hebben gekruisigd als ze Gods "verborgen wijsheid" hadden begrepen. Door dit te doen, hielpen ze onbewust Gods voorbestemde plan te vervullen om de mensheid te verlossen,
Samengevat
Was u voorbestemd om in Jezus te geloven? Nee, dat was uw eigen keuze. Je hebt je overgegeven aan Gods genadige aantrekkingskracht door de schepping, het evangelie en je geweten. Maar was je voorbestemd? Ja, als u in Jezus gelooft. God wist dat u de juiste keuze zou maken, en uw naam is vanaf de grondlegging van de wereld in de hemel geschreven. God heeft voorbestemd dat u een lid van zijn eeuwige familie zou zijn die eens en voor altijd bij Hem zal wonen. En het is allemaal mogelijk gemaakt dankzij de voorbestemde offerdood van Jezus Christus. Jezus dood aan het kruis maakt elke zegen - verleden, heden en toekomst - mogelijk. Prijs God voor Zijn verbazingwekkende liefde!
Voetnoten
1. Calvinisten proberen dit vers, dat zo duidelijk hun doctrine weerlegt, uit te leggen door te beweren dat het eigenlijk betekent dat Jezus niet alleen stierf voor hen die (zogenaamd) voorbestemd waren om gered te worden in Johannes deel van de wereld, maar dat Hij ook stierf voor de zonden van hen die (zogenaamd) voorbestemd waren om gered te worden in elk deel van de wereld! Moeten we echt geloven dat Johannes schreef om zijn lezerspubliek te corrigeren omdat zij ten onrechte geloofden dat Jezus alleen stierf voor hen die God (zogenaamd) voorbestemde om gered te worden in zijn deel van de wereld, en niet geloofden dat Jezus stierf voor hen die God (zogenaamd) voorbestemde om gered te worden in andere delen van de wereld? Denken calvinisten echt dat het lezerspubliek van Johannes zo dom was? Denken calvinisten dat wij zo dom zijn?