1Elleri kanlı kentin vay haline! 2 Yalanla, talanla dolu. Yağmalamaktan geri kalmıyor. 2Kamçı şaklamaları, tekerlek gürültüleri, 2 Koşan atlar, sarsılan savaş arabaları, 3Saldıran atlılar, çakan kılıçlar, 2 Parıldayan mızraklar, yığın yığın ölüler... Sayısız ceset. 2 Yürürken ayaklar takılıyor ölülere. 4Her şey o alımlı, büyücü fahişenin sınırsız ahlaksızlığından oldu. 2 Fahişeliğiyle ulusları, büyüleriyle halkları kendine tutsak etti. 5Her Şeye Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Sana karşıyım, ey Ninova! Savuracağım eteklerini yüzüne. 2 Uluslara çıplaklığını, Halklara ayıp yerlerini göstereceğim. 6Seni pislikle sıvayıp rezil edeceğim. 2 Dehşetle seyredecek herkes seni. 7Seni kim görse kaçacak. 2 ‹Harabeye döndü Ninova› diyecekler, ‹Kim dövünecek onun için? 2 Nereden bulalım onu avutacak birilerini?› ›› 8Sen No-Amondan daha mı üstünsün? 2 O kent ki, kanallar arasındaydı, Suyla çevrelenmişti, 2 Kalesi Nil Irmağı, surlarıysa sulardı. 9Kûş ve Mısır onun sınırsız gücünün kaynağıydı. 2 Pût ve Luv da yandaşlarıydı. 10Öyleyken tutsak düştü, halkı sürüldü. 2 Yavruları köşe başlarında paramparça edildi. Soyluları için kura çekildi, 2 Zincire vuruldu ileri gelenleri. 11Acıyla kendinden geçeceksin, ey Ninova, 2 Düşmanlarından korunacak yer arayacaksın. 12Senin kalelerin incir ağacının ilk olgunlaşan meyvesi gibidir. 2 Bir silkeleyişte yiyenin ağzına düşecekler. 13Askerlerine bak! Kadın gibi hepsi. 2 Kapıların ardına kadar düşmana açık. Ateş yiyip bitirmiş kapı sürgülerini. 14Kuşatma vakti için su biriktir kendine, 2 Savunmanı güçlendir. Tuğla yapmak için kili çiğne, 2 Kalıpları hazırla. 15Orada ateş seni yiyip bitirecek, 2 Kılıç seni kesip biçecek. Genç çekirgelerin yiyip bitirdiği ekin gibi yok olacaksın. Çekirgeler gibi, genç çekirgeler gibi çoğalmalısın. 16Tüccarlarının sayısı gökteki yıldızlardan çok. 2 Ama düşmanların genç çekirgeler gibi ülkeyi talan edip gidecekler. 17Koruyucularınla görevlilerin serin günlerde duvarlara konan çekirgeler gibidir, 2 Güneş doğunca uçup kayıplara karışan çekirge sürüsü gibi. 18Ey Asur Kralı, yöneticilerin öldü, 2 Uyudu sonsuza dek soyluların. Halkın dağlara dağıldı. 2 Onları toplayacak kimse yok. 19Uğradığın felaketten kurtuluş yok, yaraların ölümcül. 2 Başına gelenleri duyanlar sevinçle el ovuşturuyorlar. Çünkü dinmeyen vahşetinden kim kaçabildi ki?