12
1Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, 2 Güvenilir insanlar yok oldu.
2Herkes birbirine yalan söylüyor, 2 Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
3Sustursun RAB dalkavukların ağzını, 2 Büyüklenen dilleri.
4Onlar ki, ‹‹Dilimizle kazanırız, 2 Dudaklarımız emrimizde, 2 Kim bize efendilik edebilir?›› derler.
5‹‹Şimdi kalkacağım›› diyor RAB, 2 ‹‹Çünkü mazlumlar eziliyor, 2 Yoksullar inliyor, 2 Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.››
6RABbin sözleri pak sözlerdir; 2 Toprak ocakta eritilmiş, 2 Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
7Sen onları koru, ya RAB, 2 Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
8İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, 2 Kötüler her yanda dolaşır oldu.