سومین مکالمه
(1:22-23:27)
الیفاز:
22
1-2 آیا انسان فانی می‌تواند فایده‌ای به خدا برساند؟
حتّی عاقلترین انسان، نمی‌تواند برای او مفید باشد.
3 هرقدر که صالح و درستکار باشی، باز هم برای خدا مفید نیستی
و بی‌عیب بودن تو برای او سودی ندارد.
4 او تو را به‌خاطر تقوی و خداترسی تو،
مجازات نمی‌کند.
5 گناهان تو بی‌شمار
و شرارت تو بسیار زیاد است،
6 زیرا لباسهای دوستانت را که به تو بدهکار بودند، گرو گرفتی
و آنها را برهنه گذاشتی.
7 به تشنگانِ خسته آب ندادی
و نان را از گرسنگان دریغ کردی.
8 با استفاده از قدرت
و مقامت صاحب زمین شدی.
9 تو نه تنها به بیوه زنان کمک نکردی،
بلکه مال یتیمان را هم خوردی و به آنها رحم ننمودی.
10 بنابراین در دامهای وحشت گرفتار شده‌ای
و بلای ناگهانی بر سرت آمده است.
11 در ظلمت و ترس به سر می‌بری
و بزودی سیلاب فنا تو را در خود فرو می‌برد.
12 خدا بالاتر از آسمانهاست.
ستارگان را بنگر که چقدر دور و بلند هستند.
13 با این‌همه تو می‌گویی که خدا چطور می‌تواند،
از پس ابرهای تیره و غلیظ شاهد کارهای من باشد و مرا داوری کند.
14 ابرهای ضخیم او را احاطه کرده است
و از بالای گنبد آسمان که بر آن می‌خرامد، نمی‌تواند مرا ببیند.
15 آیا می‌خواهی راهی را دنبال کنی
که گناهکاران در گذشته از آن پیروی می‌کردند؟
16 آنها به مرگ نابه‌هنگام گرفتار شدند
و اساس و بنیادشان را سیلاب فنا ویران کرد.
17 زیرا آنها به قادر مطلق گفتند:
«با ما کاری نداشته باش. تو نمی‌توانی به ما کمک کنی.»
18 درحالی‌که خدا خانه‌هایشان را از هرگونه نعمت پر کرده بود.
به همین جهت، من خود را از راه ایشان دور می‌کنم.
19 وقتی شریران هلاک می‌شوند،
اشخاص صالح و بی‌گناه شادی می‌کنند و می‌خندند
20 و می‌گویند: «بدخواهان ما از بین رفتند
و دارایی و مالشان در آتش سوخت.»
21 پس ای ایّوب،
با خدا آشتی کن و از دشمنی با او دست بردار؛
تا از برکات او برخوردار شوی.
22 تعالیم او را بپذیر
و کلام او را در دلت حفظ کن.
23 اگر به سوی خدا بازگردی
و بدی و شرارت را در خانه‌ات راه ندهی،
آنگاه زندگی گذشته‌ات به تو بازمی‌گردد.
24 طلایت را دور بینداز،
طلای نابت را در بستر خشک رودخانه بینداز.
25 آن وقت خود خداوند طلای خالص
و نقرهٔ تو خواهد بود.
26 آنگاه پیوسته به او اعتماد خواهی نمود
و از وجود او لذّت خواهی برد.
27 وقتی به حضور او دعا کنی، دعایت را می‌پذیرد
و می‌توانی نذرهایت را بجا آوری.
28 هر تصمیمی که بگیری، در انجام آن موفّق می‌شوی
و راههایت همیشه روشن می‌باشند.
29 خدا مردمان حلیم و فروتن را سرفراز
و اشخاص متکبّر را خوار و ذلیل می‌سازد.
30 پس اگر درستکار بمانی و گناه نکنی،
او تو را نجات خواهد داد.