ایّوب
23
1-2 من هنوز هم از خدا شکایت دارم و نزد او ناله می‌کنم،
امّا با این‌همه او از آزار من دست بردار نیست.
3 ای کاش می‌دانستم که خدا را در کجا می‌توانم بیابم
تا نزد تخت او بروم.
4 دعوای خود را به پیشگاه او عرضه می‌کردم
و دلایل خود را به او می‌گفتم.
5 آنگاه می‌دانستم به من چه جواب می‌دهد
و چه می‌گوید.
6 آیا از قدرت و عظمت خود علیه من استفاده می‌کند؟
نه، یقین دارم که به سخنان من گوش می‌دهد.
7 چون من شخص درستکاری هستم، می‌توانم با او گفت‌وگو کنم
و او که داور من است، مرا برای همیشه تبرئه خواهد کرد.
8 امّا جستجوی من بی‌فایده است،
او را نه در شرق پیدا می‌کنم و نه در غرب.
9 کارهای دست او را در شمال و جنوب می‌بینم،
امّا خودش دیده نمی‌شود.
10 او هر قدمی که برمی‌دارم می‌بیند
و وقتی‌که مرا آزمایش کند، مانند طلای ناب بیرون می‌آیم.
11 من با ایمان کامل راه او را دنبال نموده
و از راه او انحراف نورزیده‌ام.
12 اوامر او را بجا آورده
و کلام او را چون گنجی در دل خود نگاه داشته‌ام.
13 او تغییر نمی‌پذیرد
و هیچ‌کس نمی‌تواند او را از تصمیمی که می‌گیرد، باز دارد.
14 او نقشه‌ای را که برای من کشیده است، عملی می‌سازد
و این تنها یکی از نقشه‌های اوست.
15 وقتی به این چیزها فکر می‌کنم، از حضور او وحشت می‌کنم.
16 خدای قادر مطلق جرأت مرا از بین برده
و مرا هراسان ساخته است.
17 ای‌کاش فقط می‌توانستم در تاریکی ناپدید شوم و ظلمت غلیظ رویم را بپوشاند.