مجازات دشمنان بنی‌اسرائیل
9
1 خداوند مجازات سرزمین حدراخ و شهر دمشق را اعلام کرده است، زیرا نه تنها طایفه‌های اسرائیل بلکه پایتخت سوریه هم به خداوند تعلّق دارد.
2 حمات که همسایهٔ حدراخ است و همچنین صور و صیدون با تمام مهارتشان متعلّق به خداوند می‌باشند.
3 هرچند صور برای خود استحکاماتی ساخته و نقره و طلا را همچون خاک و گِل کوچه‌ها جمع کرده است،
4 امّا حالا خداوند همهٔ دارایی‌اش را از او می‌گیرد، ثروتش را به دریا می‌ریزد و خودش نیز در آتش خواهد سوخت.
5 وقتی اشقلون این را ببیند وحشت می‌کند. غزه و عقرون از درد به خود می‌پیچند و امید عقرون به ناامیدی تبدیل می‌گردد. پادشاه غزه کشته می‌شود و اشقلون از سکنه خالی می‌گردد.
6 بیگانگان در اشدود ساکن می‌شوند و خداوند می‌فرماید: «غرور فلسطینیان از بین می‌رود.
7 گوشتی را که با خون می‌خورد از دهانش و چیزهای حرام را از میان دندانهایش بیرون می‌کشم. کسانی‌که باقی می‌مانند به من تعلّق خواهند داشت و مانند یکی از طایفه‌های سرزمین یهودا جزء قوم من می‌شوند. عقرون هم مثل یبوسیان به قوم من می‌پیوندد.
8 من از سرزمین خود حفاظت می‌کنم تا سپاهیان دشمن نتوانند از آن عبور و مرور کنند. من با چشمان خود رنج و خواری قومم را دیدم و دیگر نمی‌گذارم که ستمگران سرزمین آنها را پایمال نمایند.»
ظهور پادشاهِ آینده
9 ای مردم صهیون شادمانی کنید!
ای اهالی اورشلیم از خوشی فریاد برآورید!
زیرا پادشاه شما با پیروزی
و با فروتنی سوار بر کرّه الاغی نزد شما می‌آید.
10 خداوند می‌فرماید: «من ارّابه‌های جنگی و اسبها را از سرزمین اسرائیل دور می‌کنم.
کمانهای جنگی شکسته می‌شوند
و او صلح و امنیّت را در بین اقوام جهان برقرار می‌سازد.
قلمرو فرمانروایی او از دریا تا دریا
و از رود فرات تا دورترین نقطهٔ زمین می‌باشد.»
بازگرداندن قوم خدا
11 خداوند می‌فرماید: «به‌خاطر پیمانی که با شما بستم
و آن را با خون قربانی‌ها مُهر کردم،
اسیران و زندانیان شما را
از چاه بی‌آب نجات می‌دهم.
12 ای تبعیدیانی که در آرزوی آزادی هستید
به جایگاه امن خود بازگردید.
امروز به شما وعده می‌دهم
که رنجهایی را که دیده‌اید دو برابر جبران می‌کنم.
13 من یهودا را همچون کمان
و اسرائیل را همچون تیر به‌کار می‌گیرم
و مردان صهیون را مانند شمشیرِ یک سرباز شجاع
علیه سپاه یونان می‌فرستم.»
14 خداوند در وقت جنگ رهبر قوم خود می‌شود
و تیرهایش مانند برق بر سر دشمن فرود می‌آید.
خداوند اعلام جنگ می‌کند
و مانند گِردبادی که از جنوب برمی‌خیزد بر دشمن می‌تازد.
15 خداوند متعال از قوم خود دفاع می‌کند
و آنها تیراندازان دشمن را مغلوب نموده
زیر قدمهای خود پایمال می‌سازند.
در میدان جنگ مانند مستان فریاد می‌زنند.
خون دشمنان همچون خون قربانی که جامها و گوشه‌های قربانگاه را پُر می‌کند،
بر زمین جاری خواهد شد.
16 در آن روز، خداوند، خدای ایشان، مانند شبانی که از گلّهٔ خود نگهبانی می‌کند،
قوم خود را نجات می‌دهد.
آنها مانند جواهرِ روی تاج
در سرزمین او می‌درخشند.
17 در آن سرزمین زیبا و مرغوب، غلّه و شرابِ نو،
مردان و دختران جوان را شاداب می‌سازد.